KALP ATIŞLARI........YOK!

Gelişi başlı başına bir hikaye olan ikinci bebişimiz bizimle fazla uzun kalamadı. Daha minik kalbinin atmasına bile fırsat vermeden doğa onu bizden aldı. İnsan mutluluk verici haberleri herkesle paylaşmak için sabırsızlanıyor ama böyle üzücü şeyleri anlatmaya, yaymaya dili ve eli varmıyor bir türlü.
Geçen hafta küçük kardeşin kalp atışlarını ilk kez duymak için doktorumuza gittik. Yine ilk hamilelikten tanıdığımız aynı tatlı heyecanlar içinde bulmuştuk kendimizi. Ne yazık ki atmayan bir kalple karşılaştık. Gelişimi 1 hafta kadar önce durmuş. Normal olan kese içindeki minik embriyo görüntüsünden başka ona bitişik daha küçük zar gibi birşey görünüyordu ultrasonda. Doktorumuz dedi ki "bu doğanın bir mucizesi, doğal seleksiyondur. Her hamilelikte yaklaşık %20 ihtimal vardır. Bebekte genetik bir problem, kromozomlarında bir bozukluk vs olmalı ki vücut onu reddediyor, gelişimini durduruyor. Pek çok kadın bunu yaşar da bazen çok erken haftalarda olduğu için hamile olduğunu bile anlamaz, adetinin geciktiğini sanır.Bu kötü, moral bozacak üzülecek birşey değil. Bunu unutacağız ve siz istediğiniz zaman tekrar bir bebek yapacaksınız"
Ne olursa olsun insan üzülüyor. Kendimizi alıştırmıştık ikinci bebek fikrine. Ama her işte bir hayır vardır diyoruz ve üzerinde fazla durmuyoruz. Zaten aslında doktorumuz her zaman söyler, kalp atışını duymadan fazla kimseye müjde vermeyin, bazen erken haftalarda kendi kendine iptal olabiliyor diye. Hata bizde, kendimizi kaptırdık, "bişey olmaaz" dedik, müjdeyi verdik. Hatta müjde vermeyi bırakın, ikinci bebekle zor olacak diye apar topar karşı tarafta, anneme yakın bir yerde ev tuttuk! Deniz memeden kesildiğiyle, biz karşıya taşındığımızla kalacağız. Ama inancım tam. Bence atalarımızın ettikleri en doğru laflardan biridir HER İŞTE BİR HAYIR VARDIR!