Yıllar geçip "Deniz kaç yaşında konuşmuştu" diye soranların yüzüne bön bön bakmamak için, şimdi hiç unutmazmışız gibi gelen ama çok yakında yeni gelişmelerin heyecanıyla aklımızdan silinip gideceği kesin olan ilk kelimelerden bahsetmek istiyorum.
Deniz'in ismini bilip gördüğünde adını söylediği şeyler:
At, çiçek, diz, ip, çiş, anne, baba, mama, düt(süt), yayu(yağmur), kayu(oyuncak kayu), nanu (Nuran), ptapta (balık), bapta (babça,yani Lehçe anneanne), dede, havhav, miyav, bızzz (arı), brrr (araba), çay, bal, aya (ayak), cısa (sıcak), mu (muz), çufçuf (tren), babaay, ban (babaanne), hala, bebe, bez, hoppa, bam(düşmek), hadi, ema (elma), dum (apartmandaki duman adlı kedi), abi, bom (balon), pop (top)
Söyleyebilşdikleri bu kadarken, anladıkları aldı yürüdü. Artık komplike cümleleri bile anlayıp yapması gerekeni yapıyor, veya itiraz ediyor. Arık yanında konuştuklarımıza dikkat etmemiz gereken bir döneme girdik resmen :)
Uyku durumunda da bir değişiklik oldu son zamanlarda. Takip edenler bilir, bizim Deniz'le en büyük problemimizdir uyutma şekli. Kısa süre öncesine kadar kucakta gezdirerek uyutuluyordu ve tabii ki bel ağrısı ve sinir bozukluğu had safhadaydı bende. Şimdi yılbaşında Manisa'ya halasının evine gittiğimizde planlamadığım halde aniden başladığım bir yönteme döndük. Yatağa (benim yatağıma) yan yana yatıyoruz (tabii önce banyo-pijama- kitap-biberonda süt rutinimiz var) ben ona şarkı türkü ninni söylüyorum ve uyuyor. Sonra onu alıp yatağına koyuyorum. İlk 2 hafta hem gece hem gündüz bir 10 dakika kadar ağlama, kalkmak isteme, evde kim varsa ona seslenme şeklinde itirazları oluyordu, sonra be ısrar edince birden uyuyordu. Şimdi 2-3 gündür maşşşşşşşşşşşallah diyeyim, son derece uyumlu. Rutinlerden sonra hemen yatıyor, saate bakıyorum uyuması 7 dakika, 12 dakika falan sürüyor. Rüya gibi! desem deeeee aslında bunun da yan etkisi yok değil. Bu sefer bana sarılarak, benim kokumla uyumaya alıştığı için sabaha karşı 2-3 veya 4 civarı uyandığında beni istiyor, ve kucağımda anında uyusa da yatağa koyunca uyanıyor. Bu sefer gecenin sonunda bizim aramıza alıyorum ki hepimiz uyumaya devam edebilelim. Şimdilik bizim için hiçbir mahsuru yok, hatta sabah onun mis kokusuyla uyanmak hem benim hem babasının bayıldığı bir şey. Ama kesin daha sonra başımıza dert olacak bu iş. Şimdi olmazsa, biraz büyüyüp biz onu anneanne-babaannesine bir iki gece bırakmak istediğimizde... Bu yüzden şimdiki durumdan memnun olsam da gene tek ve en doğru çözüm olan yatağına uyanıkken koyup kendi kendine uyumasını öğretme hedefimden vaz geçmedim :=)
yataginda uyutma gayet zor dedigin gibi, hele de kucakta uyumaya alismissa, bizimki de meme emerek uyumayi sevdigi icin kucakta sallanarak uyumaya alismisti, sonra aynen senin metoda gectik, yanimiza yatirip uyuyunca kendi yatagina aliyorduk, 17-18 aylikti sanirim, bir gece uyuturken yatagini isaret etti, yatirayim mi annecim dedigimde de istedi ve o gun bugundur yatagina yatiriyorum, kendi uyuyor. Tabi uyuyana kadar basinda beklemek zorundayiz ama olsun, bu bile bizim icin buyuk basari, umarim minik Deniz'de en kisa zamanda kendini yatagina atar:) sevgiler...
YanıtlaSil