Haziran

Yağmur durmuyor. Etraf kapkaranlık. Haziran için ne beklenmedik bir hava! Ne beklenmedik bir haziran! Oysa iple çektiğimiz aydı. Başında veya ortasında kucağımıza alacaktık Ege'yi. Şimdi Haziran geldi, ama Ege yok. Yaz başında güneş tatlı tatlı ısıtırken pusete koyup gezdirecektik onu. Parkta ablası fıskiyede ıslanırken o da ana kucağında uyuyacaktı. Haziran geldi, Ege yok. Güneş de yok. Yağmur var, gözyaşı var. Ben de doğursam ileride bir gün, evlat da edinsem fark etmez, o bebek Ege Bebek olmayacak. 2013 yaz fotoğraflarına baktım. Mutlu, güzel günler. Deniz Sakız Adası'nda, elinde mum, gittiği her kilisede mum yakıp erkek kardeş diliyor. Hayat gene öyle mutlu ve umut dolu olacak mı? Başka albümlere yeni doğmuş oğlumuzla çekilmiş 4 kişilik aile fotoğraflarımızı dizebilecek miyiz? Bu günleri çok geride kalmış ve atlatılmış günler olarak hüzünlü bir gülümsemeyle hatırlayıp geçebilecek miyiz? Bebek oğullarıyla beraber bizi ziyarete gelenler oldukça görüyorum ki ben bu bebeği fazlasıyla istiyorum. Öyle veya böyle, (en az) iki çocuklu olmaktan vazgeçmeyeceğim. Kızımı büyüyüce aile toplantılarında kardeşiyle anılarını (defalarca) gülerek anlatıp durmaktan, kötü gününde kardeşinin (veya kardeşlerinin) desteğini hissetmekten, hala veya teyze olup yeğenlerini sevmekten alıkoymayacağım. Bu haziran olmadı. Başka bir ayda öyle veya böyle olduracağım.