İkinci Trimester Şikayetlerim

İlk 3 ayda yaşadığım hafif mide bulantıları, çok uyku hali falan neyse ki usulca kendiliğinden yok oldular. Şimdi geriye sadece sık sık ağrıyan bir bel*, biraz yokuş veya merdiven çıkmakla nefes nefese kalmalar, kasıklarıma ve karnımın bazı yerlerine giren sancılar**, son günlerde peydahlanan kabızlık***, sürekli yeme isteği ve paralelinde fazla kilo alma endişesi, çok sık değişen bir psikoloji****, sık sık gelip sinirimi bozan mantar(vajinit)***** ve cinsel yaşamımızın asla eskisi gibi olamayacağı endişesi ******kaldı.

Pek de birşey kalmamış canım!!!!

*Bel ağrılarını en doğrudan etkileyen konu fazla kilolar. Karnın büyümesiyle vücudun ön tarafına kayan ağırlık merkezi, hem göbekten hem alınan kilolardan dolayı omurganın taşıdığı yükün artması bu ağrılara neden oluyor. Bir yerde alınan her fazla kilonun omurgaya 5 kat yük yüklediğini okumuştum! Ben 5. ayımda 7 kilo almış durumdayım.. Demek ki zavallı omurgam 35 kilo fazla mı yüklendi! http://www.gebelik.org/dosyalar/lumbalji.html

**Daha önce de bahsettiğim kasık sancılarım karnım büyüdükçe artıyor. Kısa süreli, girip hemen çıkan fakat bazen oldukça kuvvetli sancılar bunlar. Doktora söylediğimde ilk sorduğu şey: dinlenince geçiyorlar mı? Cevap evet olduğu sürece konuya çok ilgi göstermiyor. Fakat bazı durumlarda tehlikelerin habbercisi olabilen bu tip ağrılarınız varsa doktora mutlaka danışmak ve bir kontrolden geçmek gerek! http://www.jinekoloji.net/pain.html

***O kadar da dikkat ediyorum lifli yemekler yiyorum, bol meyve sebze tüketiyorum, nerden çıkıyor bu kabızlık anlamıyorummm!

**** Ben ki normalde çok neşeli ve pozitif biri olarak tanınırım, son zamanlarda acayip konularda ağlama krizlerine tutularak kocamı şok etmekteyim.. İlkini bir pazar sabahı henüz yatakten kalkmamış keyif yaparken yaşamıştık. Hatırladığım kadarıyla net bir sebebi bile yoktu. Dolayısıyla bir yandan bunun hamilelikten dolayı olduğunun çok iyi farkındaydım ve bu yüzden durum bana komik geliyordu, bir yandan da salya sümük ağlamaktan kendimi alamıyordum! Daha sonraları "bana bunu nasıl söylersin, ben zaten hem bebeğimizi taşıyıp hem işe gidip çalışıyorum; neden bu kadar belim ağrıyor; ben yumurta yemem, yumurta da tavuğun plasentası ve embriyosu, yazık değil miiiiiieeee!!!" şeklinde çeşitli acayip sebeplerle krizlerim oldu. Bebek, annelik, anne karnında bebek, yavru, aile vs temalı herhangi bir reklam, sohbet veya güzel görüntüde gözlerimin dolu dolu oluvermesini saymıyorum bile :)

*****Belirtileri kaşıntı, idrar sırasında hafif yanma, beyaz kokulu akıntı. Hamilelikte normalden daha sık olduğunu okuduğumda şaşırmıştım, sebep olan mikroskobik canlıları görünce kendisinden daha da çok nefret ettim! İşte, kendiniz görün ve okuyun : http://www.gebelik.org/dosyalar/enfeksiyonlar/vajinit.html

****** İlk 3 ayda benim hem vücudum hem zihnim duruma alışmakla fazlaca meşguldü, belki de hormonlardan, canım pek birşey istemiyordu zaten. İkinci 3 aya geçip bir de sonlarına yaklaşınca herhalde vücut ve zihin alışma sürecini tamamladı, hormonlar da tersine etki etmeye başlamış olmalılar! Fakat bu sefer büyüyen karın, bebeğe zarar verme endişesi kocamı kötü etkiledi...

Eyyyyy baba adayları! Bilin ki ne sebeple olursa olsun ve ne kadar kibarca olursa olsun reddedilmek bir kadını kötü etkiler. Hele de hamileyse! Zaten kilo alan, hantallaşan ve karnı büyüyen ben, kendimi dişiliğimi tamamen kaybetmiş ve sadece "bebeğimizin annesi" ne dönüşmüş hissettim ve bu durum beni hiiiç de mutlu etmedi doğrusu. Şimdi hamileliğin bitmesinden sonra vücudun kendine gelmesi de zaman alacak, önümüzde normale dönmek için uzuuuun bir yol var demektir. Doğumdan sonra (özellikle normal doğumdan sonra) herşey normale döner mi, saat başı emziren bir çift meme biberon gibi gözükmekten bir cinsel objeye tekrar ne zaman dönüşür gibi endişelerimi de giderebilmiş değilim! :) Konuyla ilgili bilimsel detaylar: http://gebelik.org/dosyalar/cinsellik.html