9 Mart 2009- 21.hafta ortası
5 Mart perşembe sabahı kalkıp işe gitmek üzereyken ilk sürprizini yaptı kızımız! Öyle tek bir tekme değil, sanki içeride horon tepiyor kerata! 10-15 dakika boyunca bana ve karnıma elini koymuş olan babasına şov yaptı, "işte geldim burdayım, ben bu işte ustayıım!" dedi. :) İçerdeki hareketleri ve dönüşleri hissetmek çok ilginç bir duyguymuş. Birazcık huylandırıcı ama çok çok keyifli.
Ertesi sabah da gene yataktan çıkmadan önce bize çok hareketli bir günaydın dedi. Sonra bütün gün ofiste çalışırken bir taraftan karnımı dinliyordum, acaba bir daha hisseder miyim diye, ama nafile. Cumartesi ve pazar sabahı da hemencecik alıştığımız hareketli günaydın şovu yoktu. Halbuki ben erken saatlerde hareket ediyorsa kaçırmayayım diye pazar pazar 7'ye saat bile kurmuştum! Haylaz kızım, annesine 2 tekmeciği çok gördü! Neyse ki akşam saatlerinde dayısının doğum gününü kutlarken kendini hissettirdi gene. Öyle güzel bir duygu ki, bağımlısı olmaktan korkuyorum, işin kötüsü daha çok hareket etmesini sağlamak için elimden birşey gelmiyor! Neyse ki ileleyen haftalarda giderek artacağını biliyorum ve bekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder