24 Ocak 2010 Pazar

Doğumlar...Ölümler...

Rahmetli dedem vefat etti, cenazesi yurt dışında kalktı, gidemedim. Canım babaannem vefat etti, ben yurt dışındaydım, bilet bulup gelemedim. Sevgili arkadaşımın anneannesi vefat ettiğinde belki biraz da bu yüzden mutlaka gitmek istedim cenazesine. Ve ilk kez orada koydu bana sevdiğim birinin arkasından hakkıyla dua okuyamamak. Dinle pek alakası olmayan bir insan olarak, duları yıllar önce din bilgisi derslerinde sözlüleri geçmek için tekerleme gibi ezberlemekten başka yerde kullanmadım. Demek dönüp onları anlamlarıyla beraber öğrenmeyi istemek için bir cenazeye katılmam gerekiyormuş. Hepsi nur içinde yatsın.

Doğum ve ölüm kadar kadar küçük hisettiren birşey var mı kendini çok büyük zanneden insanoğluna?

1 yorum:

  1. aynen öyle yazınızı şu sözle bitireyim :
    Başın dik yürüme arşa değemezsin , yere sert basma arzı delemezsin.
    İnsan oğlunun acziyetini anlaması da önemli değil mi? Yaradanını bilmesi...sevgiyle kalın

    YanıtlaSil