17 Haziran 2009 Çarşamba

Hafta oldu 36 kızım mı ben mi, hangimiz daha çok büyüdük :)


Geçen haftaki doktor ziyaretimizi yazmadım çünkü artık haftada bir gitmeye başladığımız kontrollerde çok da büyük bir yenilikle karşılaşmıyoruz. Hep aynı şeyler aslına bakarsınız, sadece kızım bikaçyüz gram, ben ise bir kilo almış oluyoruz. O yüzden gene 2 kontrolde bir bilgi vermek yeter diye düşündüm. (sanki herkes her gün, sabah kalkar kalkmaz "Deniz bebek ve annesi kaç kilo oldular acabaaa" diye merakla bloga bakıyor da!)

Neyse, geçen hafta, 35 bitmişti ve kızım 2760 gram civarı görünüyordu. Kafa çapı, göbek çevresi ve bacak boyu, Dr. hangisini ölçse kimi 7 gün kimi 10, hatta 11 gün önde gidiyordu(devam etmeden önce tam burda hep beraber "MAAŞŞŞAALLAAHHH" çekiyoruz)
Ya 2 hafta sonra (24 Haziranda) ya da 3 hafta sonra (1 Temmuzda) dikişleri alacağını söyledi doktorumuz. Bebek nasıl olsa önden gidiyor diye kendisiyle 24 Haziranda alsın diye pazarlık yaptım biraz ama o temmuz başına daha sıcak bakıyordu.

Bugün 36.hafta kontrolümüzde kızımız gene 1 hafta-10 gün önde. 3100 gram dolaylarında! Artık prematüre bebek sayılmıyor. (Normalde prematürelikten çıkış 37. hafta kabul ediliyor ama bizimki iri olduğundan şimdiden sınırı geçti) Ben ise maalesef kızımdan da ileride gidiyorum, şimdiden 20 kilo aldım!!! Eğer kızıcığımın çıkmayacağı tutar da 40- 41. haftaları beklerse kilo almaya devam edip 3 basamaklı kiloları göreceğim diye korkuyorum!!! Gerçi kendileri kafa aşağıda, çıkışa dayalı şekilde duruyor (5,5 aylıktan beri olduğu gibi!) ama bu illa serklaj dikişlerini alır almaz fırlayacak anlamına gelmiyormuş. Doktorumuzun dediğine göre bazıları böyle çıktı çıkacak şekilde bekler bekler, dikişlerle falan içerde zor tutulur ama dikiş alınınca 2 hafta daha yerinden kıpırdamazmış! Eğer bizim Deniz de böyle yaparsa aramıza baya oyuncu, şakacı, haylaz bir kız geliyor diye düşüneceğim!! :)

(Tabii ki bütün bu "bebek gelmek istiyor, çıkıyor, çıkmıyor, fırlama olacak galiba" gibi konuşmaların aslında saçma olduğunu, çünkü erken veya geç doğmanın çocukcağızın değil annenin rahminin, yapısının vs. sonucu olduğunu hepimiz biliyoruz. Değil mi? Yani kızıma laf söylettirmeeeem )

Neyse doktorumuz ne yazık ki benim beklentimi boşa çıkardı ve dikişleri kesin 1 temmuzdan önce almayacağını bildirdi. "Hadi şimdi git bir hafta daha büyüt gel bakalım" diyerek beni yolladı. Benim bi hafta erken olsa ümidimin nedeni ise hayatın şu son haftalarda oldukça zorlaşmış olmlası. Özellikle el bileklerim, ayak tabanlarım, akşamları bütün parmaklarımın kemikleri, oturup kalkarken dizlerim acayip ağrı vermeye başladılar. Durum öyle ki...

Kavanoz açmak
Gazoz açacağı ile şişe açmak
Pimapen pencere-kapı kollarını çevirmek
Sertçe bir şey (bayat ekmek, eski kaşar) kesmek
Deodorant sıkmak
Salata kasesi gibi ağırca şetleri tek elle kaldırmak
Gece ve sabah kalkıp tuvalete gidiip gelmek
Çömelmek...

...benim için çok acı veren imkansız hareketler oldular. Biraz da yürürsem, veya eğil-kalk yaparsam kızımın koca kafasını rahim çıkışına yaptığı baskıyı hissetmeye başlıyorum. Eh yavrucağın da kafa çapı durmadan büyüyeceğine göre, kendisini doğurmak da git gide zorlaşacak tabii :)

Neyse, annelik işte bölye bişeymiş arkadaşlar. Bütün bunlara bir hafta daha bir hafta daha, ne kadar gerekirse o kadar daha katlanacağım kızım için. Ama doğup biraz aklı ermeye başladığında sık sık "aah ah ben seni ne zorluklarla 9 ay karnımda taşıdım" gibisinden çileden çıkarıcı başa kakmalar da yapacağım gibi görünüyor :))

2 yorum:

  1. Ozlem kapikosu :) her ne kadar cocuk meraklisi olmasam da seni ozledikce burdan neler yapiyosun okuyorum :) cok eglenceli yaziyosun. Ben yarin istanbula geliyorum, ben ordayken dogurursun artik heralde :) Ben kimim bil bakalimlim :)

    YanıtlaSil
  2. Az kalmis kizinin gelmesine :)

    YanıtlaSil