21 Nisan 2009 Salı

20. Hafta- Yolun Yarısı Eder

Göz açıp kapayana kadar 20. haftanın içinde bulduk kendimizi. Koskoca 5 ay, yolun tam yarısı! Halbuki ne kadar uzak görünüyordu 4 ay önce durduğumuz yerden. Aylık doktor muayeneleri gelmek bilmiyordu. Şimdi dönüm noktalarından birindeyiz. 1 hafta kadar sonra bebeğimiz bizim seslerimizi duymaya daha sonra da ayırd etmeye başlayacak. Ben ne hissedersem o da hissedecekmiş artık. Bu da bana bir sorumluluk hali daha ekliyor. Ne yeyip içtiğimden başka kendimi nasıl hissettiğim de etkileyecek keratayı. En heyecan vericisi, artık tekmelerini ve hareketlerini hissetmeye başlayacağım. Gerçi bu aralar kasıklarımda ve karnımın çeşitli yerlerinde ağrılar ve gerginlik hissinden başka birşey hissedemiyorum. Bu kasık ve karın ağrıları enn başından beri bana rahat vermediler! Etraftaki başka hamileler ve annelerle konuştuğumda kimse böyle bi şikayetten bahsetmiyor. Aslında çok rahatsızlık verecek kadar kuvvetli ve sık değiller, asıl rahatsızlık veren, neden oldukları endişe. Neyseki doktorum bu ağrıların rahmin büyümesine bağlı gerilmelerden dolayı olduğunu söylüyor.. Zararsızlarmış. Dinlenince geçen her tür ağrı önemsiz diyor.
Bazen karnımı okşamaya, hatta onunla konuşmaya başladım. Yatıp yatıp bir hareket hissetmeye çalışıyorum. Biliyorum ki ilk hissedilenler tekme gibi değil, daha çok bir kelebeğin kanat çırpması gibi hafif bir his olacak. Yemeklerden sonra bir iki kez hisseder gibi oldum fakat o muydu yoksa psikolojik miydi, hatta bağırsak hareketlerim veya sıkışan gazlar mıydı emin olamadım! Bu bekleyişle birlikte annelerin çocuklarını başkalarının çocuklarıyla karşılaştırmalarını ve yaşadıkları endişeleri tatmaya başladım bile. "Bilmemkim 14. haftada hissetmiş hareketleri, bir başkası 18. haftada. Acaba ben neden hissedemiyorum, bu normal mi (ki aslında normal olduğunu biliyorum), neden ben hala hissedemiyorum?" falan filan... Daha önceki 2'li testte yüksek çıkan bir değer, doktorun bebeğin ileriki aylarda yetersiz beslenmesi ihtimali var demesi içime kurtlar düşürüyor. Ama bu düşünceleri kendimden hızla uzaklaştırıp iyi düşünmeye çalışıyorum. Biliyorum ki hiçbir bebek diğerleriyle karşılaştırılamaz, hiçbir hamilelik de!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder